#recenzja #muzyka #płyta #PłytaNaMedal
Jestem szczerze zadowolony, że mogę w końcu to napisać. W tworzeniu okładki do płyty, którą za chwile posłuchacie uczestniczył Mirosław Ryszard Makowski. I szczerze mu tego gratuluję.
Jest to jedna z tych płyt, która powoli staje się ramotą przysypaną kurzem zapomnienia. A myślę, że szkoda. Jakoś do dziś słucha mi się tego świeżo, lekko i bez wysiłku.
Jakby niewielu krytyków zauważyło, że autorowi udało się trafić w czas. Na płycie znajdziemy i syntetyczne brzmienia, reggae, zamiłowanie do karaibskich rytmów, szczyptę eksperymentu, ale też przebojowość bez kiczu i słabych utworów oraz np. elektropop.
Jest jeszcze jeden element, takie "cóś" które spaja wszystkie utwory i czyni z nich album. W tym wypadku jest jedna osoba - autor zarówno tekstów jak i muzyki, aranżacji. Multiinstrumentalista i renesansowy człowiek orkiestra. Mimowolny, szerzej nieznany wczesny prekursor nurtów techno i house.
Jacek Skubikowski nie odniósł jakiegoś spektakularnego sukcesu w latach '80 XX wieku, jednak jego wczesne albumy są przykładem twórczości wysokich lotów. Utrudnieniami (jego płyty wychodziły też w języku angielskim), które temu przeszkodziły były IMHO duża konkurencja i wysoki poziom wśród polskich twórców (przypomnę jeszcze raz - polski rock i pop, lata '80, XX wieku...) oraz brak promocji zagranicznej.
Do dziś uważam, że ta osoba powinna być zachowana w opisie jakiegoś solidnego dziennikarza muzycznego. Czasy mijają, ludzie zapominają i umierają. Szkoda by było utracić pamięć o tej postaci.
Firma GAD, która zasługuje za swoją pracę na osobny wpis wydała przepięknie album z dwoma płytami J.S. oraz bonusami w postaci (bodaj) koncertu audio, nagrań video z festiwali i dodatkowych informacji na wkładkach. Cud miód malina. Idź do ich sklepu i kup. Warto.
Życzę przyjemnego odbioru. Proszę państwa - płyta na medal.
Jacek Skubikowski "Jedyny hotel w mieście"
https://www.youtube.com/watch?v=vFRRNdcJ5mQ&t=788s
https://www.youtube.com/watch?v=vFRRNdcJ5mQ&t=788s
